Mijn leven lang ben ik al snel moe. Er waren goede en slechte tijden, maar onvermoeibaar ben ik nooit geweest. Omdat het vaak niet begrepen werd verzon ik in mijn jonge jaren wel eens smoezen, dat werd beter geaccepteerd dan gewoon moe zijn.
De laatste jaren werd het duidelijk erger, maar ja, mijn 'suiker' deed ook moeilijk, dus zo gek was het niet.
De coronatijd kwam en ik had geen enkele verplichting meer, rust! En dat deed mij goed. Ik wandelde veel. Toen werd ik wat verkouden en voelde mij niet helemaal fit. Het was heel snel over, maar ik was weer extra moe. Ik had mij niet laten testen, het was zo snel over en ik bleef voor alle zekerheid binnen.
Ik kon mij in mijn eigen woonplaats niet laten testen en je mag je niet laten rijden (i.v.m. besmetting).... het is niet zo ver....een kilometer of 10/11 .... maar...... ik heb de laatste jaren nogal eens spontane bloedneuzen...... en die zijn soms heftig en soms ook meerdere kort na elkaar. Het gaat nu al een tijdje goed, maar als ik zie hoever ze bij het testen met dat wattenstaafje de neus ingaan zag ik het in gedachten alweer misgaan. Onderweg tijdens het autorijden leek mij niet fijn! Dus alles bij elkaar leek het mij beter om het allemaal even af te wachten bij zulke lichte en kortdurende klachten. Ik heb wel vaker van die dagen dat ik ineens niet fit ben..... soms koortsig. De kans dat er niks aan de hand was was dus groter dan dat er wel iets was, ook al omdat ik vrijwel nergens kwam. Ja, ik wandelde, sprak de buren in de tuin en eens in de paar weken deed ik boodschappen...... kleine kans dus op besmetting. De volgende dag was het al vrijwel over en twee dagen later was er niks meer aan de hand. Alleen was de energie weer naar het nulpunt gezakt.
Ik begon met Ozempic en mijn suiker daalde (in elk geval op de momenten dat ik het controleerde...HbA1c is nog niet gecontroleerd).... ik voelde mij beter, maar normale suikers gaven ook vaak een hypogevoel. De energie was wisselend. Ik ging wel weer fietsen en wandelen, maar tijdens de hittegolf stond dat op een laag pitje. Ik kan niet tegen die hitte, dus ik was volkomen gevloerd.
Het komt weer langzaam op gang, maar even teveel en ik ben weer 3 stappen achteruit gegaan.
De oorzaak? Geen idee. Nou ja, wel ideeën, maar ik weet het niet. Voorlopig maar eens de volgende controle afwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten