Maar goed, eindelijk had ik een stevige stok achter de deur om eens goed mijn best te doen, om mijn voeding aan te passen en af te vallen. Mijn vreetbuien waren al wat minder geworden....minder vaak en minder heftig....alles bij elkaar was dit het moment om mij netjes te gaan gedragen!
Het lukte.....ik viel af en bij vrijwel alle controles was mijn suiker beneden de 6.0 en nooit echt hoog.
Ik viel 14 kilo af, het ging goed.....ik moest voor een controle naar de assistente en zij kwam er achter dat ik geen diëtiste had en ik moest echt naar een diëtiste. Ik had natuurlijk mijn mond open moeten doen en zeggen dat ik mijn diploma voedingsleer had en dat het prima ging, 14 kilo eraf is niet niks, suiker was prima....maar nee, ik hield mijn mond en gehoorzaam pakte ik het briefje met het telefoonnummer aan.
Dat had ik beter niet kunnen doen!
Ik kwam binnen..... werd gewogen (natuurlijk gekleed en midden op de dag.....dus geen zuiver gewicht, niet erg....als daar maar rekening mee wordt gehouden). Ik kreeg instructies, 2 sneetjes brood 's morgens en 2 tussen de middag. Als avondmens ben ik geen enthousiaste ontbijter......ik eet wel, maar niet van harte (alles went, ik eet tegenwoordig een stuk beter 's morgens) en 2 sneetjes brood is dan veel...... tussen de middag had ik er liever 1 meer, maar dat vond ik minder erg, maar 's morgens......
Ze had geen alternatief..... ik moest er echt 2 nemen! "Nou, dan rooster ik ze wel" verzuchtte ik, dat vind ik toch wat smakelijker.....maar het mocht niet....geen uitleg en ik was te verbaasd om door te vragen. Toch wel wat nijdig zuchtte ik nog eens: "Dan neem ik wel beschuit!" Maar dat mocht ook al niet! Wat ik zo raar vind is dat ze geen alternatieven had. Jaren eerder was ik zwanger en omdat eerder bij een glucose tolerantietest mijn suiker gestoord was werd uitgegaan van zwangerschapsdiabetes. Ik kreeg in het ziekenhuis een aardige diëtiste, het dieet was streng: Suikervrij, vetarm, bijna zoutloos (ik mocht 3 sneetjes normaal brood en 3 glazen normale melk....wilde ik meer dan moest dat zoutloos zijn en dan in plaats komen van een tussendoortje) en het waren afgepaste porties op vaste tijd.....8 maanden lang. Dat ging goed, mijn suiker bleef netjes!
Maar deze diëtiste gaf mij alternatieven...... ik hoefde echt niet elke dag hetzelfde te eten, ook al was de keuze beperkt!
Maar mijn diëtiste hier kende blijkbaar geen alternatieven. 's Middags om 4 uur een cracker met kaas! Ik kreeg er honger van..... dat werkte niet. Ik vertelde het een volgend keer, maar ik moest echt die cracker met kaas nemen...... ik besloot niks te zeggen, maar gewoon een glas ongezoet vruchtensap te nemen (dat werd mij later door een andere diëtiste aangeraden, ik had het dus goed gedaan!).
De tweede keer was al een week later meen ik....ik werd weer gewogen en ze keek mij geschrokken aan terwijl ze vroeg wat ik allemaal wel niet gegeten had! Ik was mij geen kwaad bewust, ik had mij keurig gedragen! Wat bleek? Ik was 1 ons aangekomen. Ja zeg....een glas water is 2 ons, misschien had ik een glas water gedronken voor ik wegging...... zo moeilijk doen over 1 ons vond ik echt onzin! Ik moest een eet-dagboekje bijhouden......dat zal voor sommige mensen best goed werken, maar niet voor mij.....ik dacht alleen nog maar aan eten!
Zo ging het dus elke keer...... gezeur! Ik vertelde dat ik (toen nog) elke maand tijdelijk 2 kilo zwaarder was....vocht.....maar ook dat was volgens haar onmogelijk....hooguit 2 ons! Ik wist heel zeker dat zij ongelijk had en dat 2 kilo heel normaal is. Helaas was ik erg onregelmatig, dus kon ik er mijn afspraken niet op afstemmen.
Zij vroeg natuurlijk regelmatig wat ik at en ik vertelde een keer dat ik gek was op grote harde broodjes met veel zaden erop....... ze schrok......."Weet u wel dat dat 2 sneetjes brood zijn?" Ja, natuurlijk wist ik dat, maar ze ging verder: "En niet te vaak hoor, want ik weet niet of de bakker daar wel jodiumzout in doet!"
Ik kreeg een beeld voor mij van een bakker die een apart zoutvaatje had voor de harde broodjes! Ik heb altijd geleerd dat bakkers verplicht zijn bakkerzout te gebruiken, zout waar meer jodium in zit..... waarom zou dat dan niet in de harde bollen zitten?
Er was elke keer wel wat...... ik werd er niet goed van en kwam alleen maar aan. Ik had er 14 kilo af, maar er kwamen er 16 bij.
Elke keer (maar dat had ik pas veel later door) als de datum dichterbij kwam dat ik weer naar haar toe moest had ik een periode met weinig eetlust.....ik gaf er aan toe...hoewel ik wist dat dat niet goed was, maar ik wilde zo graag een keer geen gezeur over mijn gewicht dat ik toch toegaf en dus te weinig at...... dat ging door tot 1 á 2 dagen voor ik er naartoe moest, dan kreeg ik een ouderwetse eetbui! Als ik dat heb dan interesseert het mij allemaal niet meer, dat MOET ik eten......ik hoef verdorie toch geen honger te lijden? En nee, niks in huis halen help niet, er is altijd brood in huis en aardappelen, eieren, pindakaas, kaas en zo kan ik nog wel het één en ander opnoemen. Ik MOET dan eten, dus als ik niet heb waar ik trek in heb probeer ik iets anders.....en weer iets anders en nog wat......ik kan dan niet meer stoppen, het kan mij dan allemaal niks meer schelen! En dan was ik dus weer aangekomen.
Toen het tot mij doordrong dat ik dat elke keer had zei ik haar dat ik niet meer gewogen wilde worden en tot mijn verbazing was zij het er mee eens!!! Ik had behoorlijk tegen het gesprek opgezien, maar dat viel dus mee. Het hielp wel een beetje, ik was er wat minder mee bezig, maar zag nog steeds tegen de bezoeken op. Ik had moeten stoppen, maar omdat ik was gestuurd deed ik dat niet....te gehoorzaam!
Zij vertrok en ik kreeg een ander....veel beter, maar ik bleef er tegenop zien. Het werkte gewoon niet, het had te lang geduurd, ik had een (voor mij) verkeerde diëtiste gehad en ik hoor vaker dat veel mensen afhaken na jarenlang een diëtiste...... dan werkt het vaak niet meer, dus niet zo gek dat ik dat ook had, vooral na die verkeerde ervaringen.
Ik trok de stoute schoenen aan en zei dat ik wilde stoppen......ze maakte wel bezwaren, maar ik hield vol! Wat een opluchting!!! Daarna kwam ik niet meer aan en na verloop van tijd viel ik iets af het stelde niet veel voor, maar alles is beter dan erbij. Later werd het steeds moeilijker om er iets af te krijgen, toen mijn suiker moeilijk ging doen werd afvallen ook moeilijk. Toch is er heel langzaam wel iets afgegaan en ik ben toch zo'n 10 kilo lichter dan op mijn "hoogtepunt".
Nog steeds wil ik niet gewogen worden, niet bij de assistente, niet bij de dokter en niet bij de diabetesverpleegkundige! Ik heb teveel controle gehad, ik was er teveel mee bezig en dan werkt het niet.....ik weet dat ik als ik wel gewogen wordt er weer teveel mee bezig zal zijn en dus meer tegen die bezoeken op ga zien. Ik merk dat ik er toch al steeds meer moeite mee krijg...... die controles....de uitslag is vaak niet goed, maar ik kan er echt niks aan doen zelf....ik ben er steeds meer van overtuigd dat het een gevolg is van al die jaren medicijnen....misschien teveel, meer dan goed voor mij was, waardoor mijn lichaam zo raar ging reageren...... het is toch raar als weinig eten voor een hogere bloedsuiker zorgt. Vaak slaap ik de nacht van tevoren slecht.....en slecht slapen veroorzaakt ook een hogere bloedsuiker is mijn ervaring..... ik ben zenuwachtig: "Als het nou maar een keer goed is asjeblieft!!!" .....en zenuwen zorgen voor een hogere bloedsuiker!
Daarom wil ik het roer omgooien! Geen medicijnen meer en het op mijn manier proberen, maar ik wil er even de tijd voor krijgen om uit te vinden wat het beste werkt, ik wil daarbij niet veel controles, ik wil niet het gevoel krijgen op mijn vingers gekeken te worden...... ik ben bang dat ik minder controles niet voor elkaar krijg, maar het zou mij wel rust geven! En ik ga in geen geval naar een diëtiste......echt, mijn nekharen gaan al overeind staan als ik daaraan denk! Ik weet dat er heel goede diëtistes zijn en ik ken ook een goede, maar hoe aardig en goed ze ook is....nu even niet!
Bovendien heb ik van de beide diëtistes die ik hiervoor had niks nieuws geleerd.....nou ja, 1 ding......er kwamen toen ineens veel vetarme artikelen en ze vertelde dat vetarme dingen vaak meer koolhydraten bevatten (en andersom)....ja, daar ging het in mijn cursus nog niet over.
Naarmate het langer geleden is dat ik voedingsleer deed ben ik steeds meer bezig het bij te houden en dan vooral op het gebied van diabetes....er zijn goede en betrouwbare sites.
Ook alternatieve sites bezoek ik...... soms kom ik daar dingen tegen die het proberen waard zijn, maar ik blijf wel nadenken. Als ik lees dat aardbeien goed zijn durf ik het echt niet aan om veel aardbeien te eten omdat er ook suiker in zit. Lees ik hetzelfde van komkommer dan eet ik dat wel meer....ik ben er gek op en dan kan geen kwaad (nou ja, wel in normale hoeveelheden natuurlijk).
